← تهذیب نفس و کسب فضایل اخلاقی
یکی از عوامل اصلی کسب رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ و توفیق دیدار آن حضرت، تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیکوست. [۱] در روایتی از امام صادق ـ علیهالسّلام ـ آمده است: «مَنْ سره ان یکون من اصحاب القائم، فینتظر، و لیعمل با الورع و محاسن الاخلاق…» [۲] (هر کس دوست میدارد از یاران حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ باشد (و آن حضرت از او راضی باشد) باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید).
از این روایت استفاده میشود که امام زمان ـ علیهالسّلام ـ در صورتی از ما راضی میشود که از گناهان دوری نماییم و خود را به اخلاق شایسته و اسلامی آراسته سازیم. موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست، به عنوان یکی از عوامل کسب رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ و وظایف منتظران در عصر غیبت از چنان اهمیتی برخوردار است که در توقیع شریفی که از ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر به مرحوم شیخ مفید (ره) صادر گردیده، اعمال ناشایست و گناهانی که از شیعیان آن حضرت سر میزند، یکی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن غیبت آن حضرت شمرده شده است.
آن حضرت میفرماید: «تنها چیزی که رابطه ما را با شیعیان قطع نموده و از آنان پوشیده میدارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از شیعیان به ما میرسد و خوشایند ما نیست و از آنها انتظار نمیرود.» [۳]
گفتم شبی به مهدی اذن نگاه خواهم
بهر وصال رویت،سوی تو راه خواهم
گفتا: که زاد راهم،ترک گناه باشد
من عاشقان خود را،پاک از گناه خواهم
گفتم: که نفس سرکش آلوده ام پسندد
از شر دشمن خود، از تو پناه خواهم
گفتا: لباس تقوی، بر قامتت بپوشان
تا بخشش گناهت،من از اله خواهم
گفتم: سلام دل را هر صبح و شام، بپذیر
من پاسخ سلامم، با یک نگاه خواهم
گفتا: سلام از توست،اما جواب از ما
لیکن سلام از تو ،با سوز و آه خواهم
← عمل نمودن به وظایف فردی و اجتماعی (احساس مسؤولیت)
حفظ و تقویت پیوند قلبی را امام عصر ـ علیهالسّلام ـ و تجدید دایمی عهد و پیمان با آن حضرت یکی دیگر از وظایف مهم شیعیان و عامل رضایت و خشنودی آن حضرت و نیز مقدمهای برای دیدار وی میباشد. هرگز نباید احساس کنیم که در جامعه رها و بیمسؤولیت هستیم و هیچ تکلیف و وظیفهای نسبت به امام و مقتدای خود نداریم.
اگر واقعاً میخواهیم رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ را بهدست آوریم باید وظایف فردی و اجتماعی خود را بشناسیم و به صورت صحیح به آنها عمل کنیم.
در روایتی از امام باقر ـ علیهالسّلام ـ آمده است که: «اصبرو علی اداء الفرائض و صابرو عدوَّکم و رابطوا امامکم المنتظر.» [۴] (برای انجام واجبات صبر کنید، و در برابر دشمنانتان مقاومت از خود نشان دهید، و پیوندتان را با امام منتظرتان مستحکم نمایید).
این روایت بیانگر وظایف فردی و اجتماعی انسان است که موجب تقویت ارتباط با امام زمان ـ علیه السّلام ـ و رضایت آن حضرت میشود. [۵]
←← اهمیت پیوند دائمی با امام زمان
اینکه میبینیم در روایتهای متعددی، امامان ما شیعیان خود را به تجدید عهد و بیعت با امام زمان خود سفارش کرده واز آنها خواستهاند که در آغاز هر روز و حتی بعد از هر نماز واجب، دعای عهد بخوانند، همه نشان از اهمیت پیوند دایمی شیعیان با امام زمان ـ علیهالسّلام ـ دارد، یعنی به این وسیله شیعیان هر روز به یاد امام زمان ـ علیهالسّلام ـ میافتند و با تجدید عهد و پیمان از کارهای ناروا پرهیز نموده در جهت کسب رضایت آن حضرت تلاش میکنند.
در بخشی از دعای عهد امام زمان ـ علیهالسّلام ـ آمده است: «بار خدایا! من در بامداد این روز و تمام دوران زندگانیم، عهد و پیمانی را که با آن حضرت بستهام تجدید میکنم، که هرگز از آن عهد و بیعت برنگردم و بر وظایف خودم پایدار بمانم…» [۶]
←← خواندن دعای عهد
دقت در عبارتهای این دعای شریف میتواند تصویری روشن از مفهوم عهد و پیمان با امام زمان ـ علیهالسّلام ـ به ما ارائه دهد. اگر شما در آغاز هر روز با حضور قلب و توجه، چنین عهد و پیمانی را با امام زمان ـ علیهالسّلام ـ تجدید نمایید، هرگز به رکود، ذلت و خواری و ظلم که برخلاف رضایت آن حضرت است، تن نخواهید داد، و از هر نوع گناه و معصیت نیز دوری خواهید نمود. بنابراین برای ایجاد رابطه با امام زمان و شناخت اینکه چه اعمال و رفتاری موجب رضایت آن حضرت است حتماً دعای عهد امام زمان ـ علیهالسّلام ـ را بخوانید.
جمع بندی[ویرایش]
خلاصه آنکه رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ با انجام اعمال شایسته، عبادت خداوند، ایمان، تزکیه و خودسازی و نیز رعایت تقوا در تمامی شرایط و موقعیتهای زندگی و دوری از گناه امکان پذیر است. همه ما باید وظایف فردی و اجتماعی خودمان را بشناسیم و به آن عمل کنیم، تنها در این صورت است که رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ حاصل میشود. اگر در جامعهای چنین فرهنگی حاکم شود و همه در پی رضایت امام زمان ـ علیهالسّلام ـ باشند و وظایف فردی و اجتماعی خود را به نحو احسن انجام دهند، آن جامعه هرگز دچار بحران فرهنگی، از خود بیگانگی، یأس و ناامیدی، و انحطاط نخواهد شد.
